Description

Hoe zag het leven van kinderen eruit tegen het einde van de 19e eeuw? Door de ogen van schilders als Hendrik Willem Mesdag, Suze Robertson, Thérèse Schwartze, Jozef Israëls of Jacob Maris komt een soms vermakelijk, maar soms ook schrijnend of ontroerend beeld naar voren.

De kinderen die zij schilderachtig vonden werkten met hun ouders op het land, bij het binnenhalen van de vis, of werkten als dienstmeisje of mandenvlechter. Hun bestaan was gericht op overleven. Het Kinderwetje van Van Houten dat in 1874 werd uitgevaardigd, bracht hier 150 jaar geleden geen verandering in; daarin werd vooral bepaald dat kinderen ouder dan 12 jaar moesten zijn om in een fabriek te werken, over ander werk ging het niet. De kinderen van de kunstenaars zelf hadden in dat opzicht een heel ander leven. Op de intieme portretten die de schilders van hen maakten zie je ze vioolspelen, tekenen, of luieren in de zon. Maar wat al deze kinderen verbond was hun plezier tijdens het spelen: of dit nu met een zelf geknutseld bootje was of met een kostbare porseleinen pop.