Description

Klimaatverandering en hoe we ons moeten voorbereiden op de impact daarvan vormen een ware breinbreker voor elke overheid. Wetenschappers zijn immers (nog) niet in staat om schadelijke effecten zoals overstromingen, superstormen, hittegolven en bosbranden punctueel te voorspellen; ze overkomen ons vaak gewoon. Hoe dan ook rust op een overheid de plicht om burgers te beschermen tegen deze risico’s. Dat vraagt doorgaans een weloverwogen vorm van ruimtelijke reorganisatie: slecht gelegen gebieden evacueren en herstellen, goed gelegen gebieden verder ontwikkelen en op een leefbare manier verdichten. Dit type ruimtelijke transitie is urgent; dat betekent dat ze snel en effectief moet worden doorgevoerd. Net daar loopt het mis. Plannings- en vergunningsprocedures zijn log en bovendien wordt de doorlooptijd opgerekt door conflicten en juridische geschillen. Daarom is een urgentieformat nodig voor ruimtelijke transitie. In dit boek wordt uitgelegd hoe dat werkt.

Sigrid De Bois is doctor in de Rechten en doctor in de Stedenbouw en de ruimtelijke planning. Zij doceert Omgevingsrecht aan de faculteit Rechten en aan de masteropleidingen Architectuur en Stedenbouw en de ruimtelijke planning van de Universiteit Antwerpen. Verder is zij de bezieler van de microcredential ‘Omgevingsbemiddelaar’ aan diezelfde universiteit. Dat is een korte professionele opleiding voor seniorprofielen in het ruimtelijk werkveld (advocaten, architecten, planologen, omgevingsambtenaren, projectontwikkelaars, vastgoedprofessionals, …). Zij is gedreven om met de inzichten uit haar onderzoek iets te laten bewegen op het terrein.