In de wereld om ons heen vallen organisaties om en is er veel ontwrichting. Als we echter allemaal ons werk doen in de wereld en anderen ondersteunen om hún verschil te maken, dan vullen we ons deel in bij het helpen creëren van een wereld die wél werkt. Daar hebben we een nieuwe set vaardigheden en instrumenten voor nodig en bredere capaciteiten voor bewustzijn en perceptie.

Volgens Seale moeten we verder kijken dan de geijkte op kennis en onderzoek gebaseerde methodes en leren meer ontdekkingsgerichte, intuïtieve en creatieve benaderingen te gebruiken. We moeten leren meer in het hier en nu aanwezig te zijn en meer de energie aan te voelen en ernaar te luisteren om te ontdekken wat er vervolgens nodig is. We moeten er aan wennen niet alle antwoorden te hebben en vaak zelfs de vragen niet te kennen. We moeten nieuwsgierig en fantasierijk zijn en willen ontdekken zonder te weten wat we zullen vinden en erop vertrouwen dat we toch signalen krijgen om vooruit te komen. We moeten omgevingen creëren waar we veilig kunnen experimenteren, veilig kunnen erkennen dat dingen misgelopen zijn, en waar we veilig met onze hele persoonlijkheid kunnen aanschuiven. En we moeten een diepgaand begrip hebben van de onderlinge verbondenheid van alles en iedereen om ons heen.

Om effectief door de snel veranderende wereld te kunnen navigeren is het nodig om te onderkennen of een situatie of vraagstuk gecompliceerd of complex is. In het dagelijkse spraakgebruik worden beide begrippen helaas door elkaar heen gebruikt. Ze beschrijven echter twee totaal verschillende situaties of omstandigheden. Seale maakt hiervoor gretig gebruik van het Cynefin Framework van complexiteitswetenschapper Dave Snowden, een handig denkraam om verschillende situaties en typen vraagstukken te leren onderscheiden.

In deel twee worden de belangrijkste begrippen uit Transformational Presence samengevat. De aanpak van Seale draait om drie vragen. Wat wil er gebeuren? Wie vraagt het mij te zijn? Wat wil het dat ik doe? Transformational Presence betekent dat we ons bewust moeten zijn van wat er wil ontstaan, hoe het wil dat we ons laten zien, en hoe het ons vraagt te verbinden. Ook komen de onderliggende principes aan bod. Alles is energie in beweging – een proces dat zich ontvouwt en vorm volgt energie. Energie kan niet worden gecreëerd of vernietigd; ze kan alleen worden getransformeerd. En het universum is gebouwd op een matrix van relaties. Ook beschrijft de auteur kort het denken met heel ons geestelijk vermogen en het bewust zijn met ons hele wezen. En hoe we van transactioneel naar transformationeel naar ‘transformactioneel’ werken komen. Dat laatste is vooral nodig om in tijden van snelle veranderingen onmiddellijk met een antwoord of een actie te komen. Tot slot komen de vier archetypen voorbij die samen het nieuwe paradigma vormen van transformactioneel leiderschap: de ziener, de ontdekker, de co-schepper en de ambassadeur. In deel drie zijn bijna vijftig oefeningen en denkramen uitgewerkt om mee aan de slag te gaan en invulling te geven aan een van de vier archetypen.

Het werkboek is een mooie aanvulling op het hoofdwerk van Transformational Presence. Waar het hoofdwerk onze waarneming, ons denken en ons blikveld verbreedt, helpt het werkboek ons ontdekken ‘hoe’ we moeten doen wat er gedaan moet worden, terwijl we het doen.

Spécifications