Description

Psychoanalyse en verstandelijke beperking vormen een allesbehalve vanzelfsprekend
koppel. Ze lijken mekaar zelfs uit te sluiten. Aan die wederzijdse uitsluiting liggen heel
wat verschillende theoretische en praktische factoren ten grondslag met ondermeer de
van oudsher ambivalente verhouding van pedagogiek en psychoanalyse, het centraal
staan van cognitieve processen en leertheoretische concepten in de pedagogiek, de verstandelijke
handicap als een organisch gegeven dat niet voor behandeling – zeker niet
voor een psychoanalytische behandeling – vatbaar is enz. En toch … in tijden van
inclusie blijkt overduidelijk dat een psychoanalytische benadering van verstandelijke
handicap wel eens inclusief avant la lettre kan zijn. Die benadering maakt immers concreet
werk van haar inclusief adagio: “Niets menselijks is mij vreemd, hoe vreemd die
mens ook moge lijken”.
Dit boek zet aan om zelf werk te maken van je verlangen om mensen met een verstandelijke
beperking te ondersteunen als volwaardig subject van verlangen, hoe gewoon of
ongewoon dat ook gestalte mag krijgen ... al is het luisteren naar fluisteren.