Description

Bart De Wever neemt in dit essay moedig de handschoen op om het begrip identiteit zonder schaamte of zelfafbraak te verdedigen. Identiteit is voor hem een dynamisch gegeven dat gemeenschappen in staat stelt om zichzelf heruit te vinden en nieuwkomers op te nemen.

Cultuurrelativisme en ongecontroleerde massamigratie hebben echter geleid tot culturele verwarring en apartheid. Ons vermogen om ons aan te passen aan nieuwe omstandigheden is daardoor aangetast.

Tegenover de vertwijfeling plaatst De Wever een leidcultuur gebaseerd op de principes van de Verlichting als uitgangspunt voor de organisatie van onze samenleving. Een leidcultuur die gebaseerd is op een identiteit die in haar uiting Vlaams is, maar in haar ambitie Europees.