Het Witte Land is het fascinerende relaas van een man die de zeggenschap over zijn lot uit handen heeft gegeven en op een miraculeuze manier zijn diepste wens vervuld ziet worden. Met niet veel meer dan een e-reader waarop hij zevenennegentig literaire meesterwerken heeft geladen, vertrekt Bobby, een reclameman van middelbare leeftijd, naar een sinister Aziatisch land. Hij heeft alles achter zich gelaten om een naamloze vrouw van een nieuwsfoto te zoeken, al beseft hij dat hij haar nooit zal vinden en vooral op zoek is naar zichzelf.

In de kuststad waar de foto is genomen, dwaalt hij doelloos door de chaotische volkswijk, tot hij op een ochtend in een afvalloods een verlamde jonge vrouw ziet, gehuld in een sneeuwwit gewaad. In zijn verbeelding wordt de loods een tempel, en de vrouw – die hij Bleke Orchidee noemt – een priesteres. Dag na dag zit hij bij haar op een stapel plat gevouwen dozen, totdat de roldeur begint te zakken en de vrouw hem wegwuift, nadat ze haar hand heeft opgehouden voor geld. Wanneer hij besluit om zich niet langer weg te laten sturen, wacht hem een verrassing.

Rob Verschuren debuteerde bij In de Knipscheer met de verhalenbundel Stromen die de zee niet vinden, die in de literaire pers geprezen werd om zijn stilistische kwaliteiten en volkomen eigen geluid. Daarop volgden Tyfoon, waarover Cees Nooteboom schreef: ‘Een spannende roman met de allure van een sprookje’, en Het karaokemeisje, ‘een superieure soap’ (Cor Gout).

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Sinds het midden van de jaren tachtig woont hij buiten Nederland, de laatste elf jaar in Vietnam, met zijn Vietnamese familie. Hij is een voorbeeld van wat Salman Rushdie ‘translated men’ heeft genoemd, expatschrijvers wier geografische, culturele en linguïstische grensoverschrijdingen leiden tot een rijke kruisbestuiving tussen identiteiten en perspectieven.

Spécifications