Description

Met een open geest onderzoekt Chris Meulemans (1976) de menselijke drang om onze omgeving te manipuleren en te controleren. Ze doet dit in schilderijen die, dankzij een raadselachtige combinatie van figuratieve elementen en abstracte technieken, de kijker aantrekken en aanmoedigen om hun eigen verhaal in het beeld te lezen.

De planten en bloemen die ze afbeeldt zijn een middel om de kwetsbaarheid van de natuur op te roepen, maar ook van ons dagelijks leven, van onze opgelegde structuren in een bijna wanhopige poging om de natuur te beheersen. Geaccentueerde of fragmentarische rasterpatronen in de schilderijen tonen een discrete verwijzing naar de wetenschap, naar de menselijke drang om alles te categoriseren, te bestuderen en dus te controleren.

Meulemans' gevonden titels, die ze op een intuïtieve manier met haar beelden verbindt, misleiden de kijker nog meer. In hun absurditeit hebben ze iets grappigs, maar ook iets verontrustends: de context die wordt gecreëerd door de combinatie van titel en beeld is ongemakkelijk. Achter de geschilderde lagen van haar visueel-poëtische werk gaat een deur naar de verbeelding open.