Description

Voor velen lijkt de psychoanalyse vandaag een voorbijgestreefd curiosum. Dat botst met de levendige, eigentijdse hiphopcultuur die jongeren wereldwijd inspireert. Psychoanalyse en hiphop in één adem noemen klinkt dan ook ongewoon – bijna als vloeken in de kerk. Toch past die combinatie verrassend goed: zijn we als mens niet allemaal vol tegenstrijdigheden, een levende contradictie?

Letterlijk is hiphop een muziekgenre dat in de jaren zeventig uit de underground van de Verenigde Staten ontstond. Figuurlijk kun je ook de stroom van woorden en gedachten in de psychotherapeutische praktijk als een vorm van ‘psychoanalytische hiphop’ zien. Dankzij de vrije associatie wordt de patiënt uitgenodigd om spontaan te spreken, zonder censuur. Wat daaruit ontstaat, zijn vaak onverwachte fragmenten van waarheid.

Dit boek bevat 52 essays die een breed scala aan thema’s verkennen. Ze werpen een psychoanalytische blik op de liefde, (de kliniek van) het leven en de al dan niet virtuele realiteit. Ze halen daarbij ook inspiratie uit de bredere wetenschap, filosofie en cultuur. Lichtvoetig en diepgravend tegelijk dansen ze van idee naar idee, met een constante ondertoon. Ze maken zichtbaar wat anders in de schaduw blijft, in de geest van Lucebert: helder noemen wat donker opkomt.

Reeks Psychoanalytisch Actueel nr. 40