Description

De auteur geeft in het boek een zo goed mogelijke reconstructie van de laatste grote reis van het turbinestoomschip Roebiah van de Stoomvaart Maatschappij Nederland. Deze reis duurde van 2 oktober 1965 tot dinsdag 18 januari 1966. In het boek worden de belevenissen verteld vanuit zijn herinneringen uit zijn civiele dienst functie en hij schetst daarmee een boeiend beeld van het leven aan boord van een vrachtschip zoals dat nu niet meer bestaat. Een voorbeeld van deze beleving is het constateren door een matroos van het verschil in ‘uitvoering’ van het kerstdiner voor de officieren aan boord en de overige bemanning en de wijze waarop deze matroos zijn gram probeerde te halen. De laatste grote reis van de Roebiah voerde onder meer naar een aantal havens in de Volksrepubliek China. Dat was voor de auteur een unieke kans om een kijkje te kunnen nemen in het arbeiders- en boerenparadijs van Mao Zedong aan de vooravond van de Grote Proletarische Culturele Revolutie. In 1965 was de Volksrepubliek nog geen reisbestemming voor westerse toeristen. Ook deze walbezoeken worden uitgebreid beschreven naast aanloophavens als Napels, Port Swettenham, Singapore, Hongkong, Bangkok, Djibouti en Barcelona. Recensie uit De Noordvaarder, het orgaan van Abel Tasman, Vereniging van oud-leerlingen van de zeevaartscholen van Delfzijl en Groningen.