Description

Een overzicht van de historische en filosofische implicaties van het begrip geesteswetenschappen.

Letterkunde, taalkunde, geschiedenis, theologie en filosofie behoren alle tot de geesteswetenschappen. Sommige richten zich op het vinden van waarheid en het geven van theorieën of verklaringen, in andere lijkt het eerder om nieuwe interpretaties of beschrijvingen te gaan. Waar moet dan de eenheid van de geesteswetenschappen worden gelokaliseerd, en waar de verscheidenheid? En kan hier wel op dezelfde manier van vooruitgang en kennisgroei gesproken worden als in andere wetenschappen?

De indeling van de wetenschappen in natuurwetenschappen, geesteswetenschappen en sociale wetenschappen lijkt vanzelfsprekend, maar is van tamelijk recente datum en allerminst boven discussie verheven. Dit boek beschrijft hoe deze verschillende visies op de wetenschappen zijn ontstaan, en welke kennisidealen en stijlen van argumenteren ze veronderstellen. Daarnaast behandelt het specifiek de aard, structuur en ontwikkeling van de geesteswetenschappen. Het gaat uitgebreid in op de geschiedenis van deze vakgebieden en op de uiteenlopende denkbeelden over hun culturele plaats en taak. Een breed scala van twintigste-eeuwse filosofische en methodologische stromingen komt daarbij aan bod.

Zodoende biedt dit boek niet alleen studenten in de geesteswetenschappen inzicht in de achtergronden van hun vak, maar ook studenten in de maatschappij- en natuurwetenschappen een bredere visie op de historische en filosofische aspecten van de verschillende wetenschappen.