De gevarieerde bevolkingsopbouw in Nederland geeft aanleiding tot misverstanden en zorgt voor een andere vraag in de gezondheidszorg. Mensen die in de zorg gaan werken, moeten beter op hun taak zijn voorbereid. Ter ondersteuning van dat onderwijs is er behoefte aan een leerboek. Een receptenboek voor hoe werkers in de zorg om moeten gaan met mensen met verschillende nationaliteiten is zinloos en ook ongewenst. Er zijn geen typische Marokkanen. Er zijn geen typische Turken. Er zijn geen typische Somaliërs. Er is een aantal algemene principes van belang bij de omgang tussen hulpverleners en allochtone patiënten. Wat er gebeurt tussen de allochtone patiënt en de werkers in de Nederlandse zorg wordt niet in de eerste plaats bepaald door een verschil in cultuur. Het grootste deel van de patiënten is zeer vertrouwd met de Nederlandse cultuur. Ze wonen hier al jaren en kennen de weg, maar hebben te maken met specifieke hindernissen op hun toegang tot de zorg, die autochtone patiënten veel minder ondervinden. Een deel van de problemen veroorzaakt door die hindernissen heeft meer te maken met het feit dat ze migranten zijn en dat wordt vervolgens vaak ten onrechte geschoven op 'verschillen in cultuur'.
In dit boek komen onder andere aan de orde: Wat is een cultuur? Verschillende medische verklaringsmodellen. De rol van migratie. Discriminatie, en insluiting en uitsluiting van bepaalde groepen patiënten. Communicatie tussen mensen met verschillende culturele achtergrond. Daarnaast wordt een aantal werksituaties nader besproken. De huisarts en de allochtone patiënten. De apotheker en allochtone patiënten. De psychiater en allochtone patiënten. De sociaal geneeskundige en allochtone patiënten.

Spécifications