Geen vakgebied kan zonder een taal die door elke professional wordt begrepen. Voor verpleegkundigen die verschillende malen per dag hun patiënten aan elkaar overdragen en die een belangrijk deel uitmaken van vrijwel alle zorgketens, is de kwaliteit van de overdracht een essentieel onderdeel van de kwaliteit van de zorgverlening. Verpleegkundige diagnosen maken het in de dagelijkse praktijk mogelijk om zeer beknopt aan te geven waarom een patiënt verpleegkundige zorg nodig heeft. Daarin schuilt de enorme kracht van verpleegkundige diagnosen. Hoewel de taal in elk land weer anders is, roepen de diagnosen overal ter wereld hetzelfde specifieke beeld op. Gestandaardiseerde taal schept zonder dwang een structuur en een focus voor wetenschappelijk onderzoek en onderwijs. Zo kunnen verpleegkundigen voortbouwen op het werk van collega's. Het onderwijs ontsluit voor beginnende beroepsbeoefenaren de bronnen van verpleegkundige kennis en leert hen deze toe te passen in de praktijk. Voor interventies en resultaten hebben de Nursing Intervention Classification (NIC) en Nursing Outcome Classification (NOC) dezelfde functie. Een eenduidig taalgebruik is essentieel voor de ontwikkeling van de verpleegkunde. In het 'Zakboek Verpleegkundige diagnosen' heeft Lynda Juall Carpenito-Moyet verwijzingen naar NIC en NOC opgenomen. Dat maakt het voor verpleegkundigen (in opleiding) gemakkelijker om specifiek genoemde interventies en resultaten te plaatsen en terug te vinden in de betreffende classificatiesystemen. De heldere rustige lay-out, het handzame formaat, de praktische inslag van de auteur en de wetenschappelijke onderbouwing maken het tot een waardevol boek.

Spécifications